منحنی ایزوبولوگرام اثرات ضد لیشمانیایی آمیودارون و کتوکونازول

لیشمانیوز از جمله بیماری های عفونی مهم و موثر بر سلامت عمومی در مناطق مختلف در نظر گرفته شده است. بسیاری از داروهای شیمیایی برای درمان لیشمانیوز موثر می باشند، اما بطور کلی درمان لیشمانیوز احشایی اغلب دشوار است. بنابراین شناسایی عوامل شیمیایی جدید برای درمان و کنترل بیماری مهم است. از آنجایی که مسیرهای سنتز ارگوسترول می توانند هدف درمانی در لیشمانیا باشند، هدف از مطالعه ی حاضر بررسی اثر آمیودارون برروی لیشمانیا اینفانتوم و اثر متقابل آن با کتوکونازول می باشد. برای به دست آوردن انگل در فاز لگاریتمی، آن را در محیط کشت bhi با 10 درصد سرم جنین گوساله و آنتی بیوتیک پنی سیلین و استرپتومایسین کشت داده ودر دمای 24 درجه سانتیگراد انکوبه شدند. فرم های مشابه اماستیگوت ها در محیط bhi با 20 درصد سرم جنین گوساله و ph 5/5 کشت داده و در دمای 37 درجه سانتیگراد انکوبه گردیدند. حساسیت لیشمانیا اینفانتوم به آمیودارون و کتوکونازول با بررسی تکثیر انگل در حضور یا عدم حضور داروها ارزیابی شد. برای ارزیابی اثرات سینرژیستی دو دارو بر ضد پروماستیگوت ها و اماستیگوت های اکسنیک fic محاسبه شد. همچنین نمودار ایزوبولوگرام رسم گردید. آمیودارون باعث کاهش زنده مانی پروماستیگوت ها و اکسنیک اماستیگوت های لیشمانیا اینفانتوم با mic به ترتیب 5/26 و 12 میکرومولار شد. از طرف دیگر کتوکونازول اثر وابسته به دوز داشته و با mic 1 و 86/0 میکرومولار به ترتیب بر روی پروماستیگوت ها و اماستیکوت های اکسنیک اثر داشت. با توجه به بدست آمدن منحنی مقعر در ایزوبولوگرام و میزان fic، نشان داده شد که هنگامی که دو دارو بصورت ترکیب با هم استفاده شوند اثر سینرژیستی واضحی خواهند داشت.